Έχω διαλέξει βιβλία από πολλές λίστες με Best Sellers, έχω διαβάσει συγγραφείς που έχουν σπάσει ρεκόρ πωλήσεων, και κάποιες φορές δεν βρίσκω τον λόγο που έσπασαν τα ρεκόρ. Μετά διάβασα το "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια".
Στις 11 Ιουλίου 1960 κυκλοφορεί για πρώτη φορά το «Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια» της Χάρπερ Λη. Το 2016 διάβασα σε ένα άρθρο πως μετά από καταγγελία μιας έγχρωμης μητέρας στο σχολείο που φοιτούσε το παιδί της στην πολιτεία της Βιρτζίνια στην Αμερική, το όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια, αποσύρθηκε από την διδακτέα ύλη. Έπρεπε να το διαβάσω.
"Έλα εδώ, Σκάτουτ", είπε ο Άτικους. Σκαρφάλωσα στην αγκαλιά του κι έχωσα το κεφάλι μου κάτω από το πιγούνι του. Εκείνος τύλιξε τα χέρια του γύρω μου κι άρχισε να με κουνάει απαλά. "Είναι διαφορετικά τώρα", μου είπε. "Τώρα δεν πολεμάμε τους Γιάνκηδες, πολεμάμε τους φίλους μας. Όμως να το θυμάσαι, όσο άσχημη τροπή και να πάρουν τα πράγματα, οι φίλοι μας συνεχίζουν να 'ναι φίλοι μας και ο τόπος ετούτος συνεχίζει να 'ναι τόπος μας".
Διαβάζοντας το "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια", έζησα στην Αλαμπάμα, μια πολιτεία Αμερικανικού Νότου, το 1935, και μέσα από τα μάτια δυο παιδιών, της Σκάουτ και του Τζεμ, είδα τον παραλογισμό της στάσης των ενηλίκων απέναντι στις φυλετικές και κοινωνικές διακρίσεις μέσα σε μια κοινωνία βουτηγμένη στην βία, την προκατάληψη και την υποκρισία.
Υπάρχει μία παράδοση στην Ήπειρο, ίσως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, δεν ξέρω. Είναι αμαρτία να γκρεμίσεις φωλιά χελιδονιού, πόσο μάλλον να σκοτώσεις χελιδόνι.
Μια μέρα ο Άτικους είπε στον Τζεμ: "Εγώ θα προτιμούσα να στήνατε τενεκεδάκια στην πίσω αυλή και να κάνατε πάνω σε αυτά σκοποβολή, όμως το ξέρω ότι θα αρχίσετε να ρίχνετε και σε πουλιά. Σκοτώστε όσες κίσσες θέλετε, αν μπορείτε να τις πετύχετε, αλλά να θυμάστε ότι είναι αμαρτία να σκοτώνεις κοτσύφια".
Το χελιδόνι ή το κοτσύφι της ιστορίας είναι ένας νεαρός νέγρος τον οποίο ο Άτικους Φιντς αποφασίζει να υπερασπιστεί στο δικαστήριο, τραντάζοντας την ναρκωμένη συνείδηση της πόλης και βάζοντας σε κίνδυνο τον ίδιο και την οικογένειά του,
"Ξέρεις κάτι, Σκάουτ; Το έχω ξεδιαλύνει πια στο μυαλό μου. Υπάρχουν τέσσερα είδη ανθρώπων στον κόσμο. Υπάρχουν οι συνηθισμένοι άνθρωποι σαν εμάς και τους γείτονές μας, υπάρχουν εκείνοι που είναι σαν τους Κάνινγκαμ, οι άλλοι που ανήκουν στην κατηγορία των Γιούελ και οι νέγροι".
Το "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια" έχει πουλήσει περισσότερα από 40 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, έχει κερδίσει βραβείο Πούλιτζερ και ψηφίστηκε ως το καλύτερο μυθιστόρημα του 20ου αιώνα. Και υπάρχουν πράγματι πολλοί λόγοι για αυτό! Διαβάστε το!
Βρες το επόμενο βιβλίο σου εδώ! Βρες το "Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια" εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου